Mieczysław Łobocki. Metody i techniki badań pedagogicznych.

Wydane przez
Oficynę Wydawniczą Impuls

O ile poprzednia przedstawiona przeze mnie książka Mieczysława Łobockiego opisywała proces badań pedagogicznych, kolejność etapów, wymogi stawiane poszczególnym typom badań i zachętę do namysłu z jakim autor zaleca podejść do opisywania pedagogicznej rzeczywistości, to w „Metodach i technikach…” znajdziemy przede wszystkim metody badawcze. Są tu zatem wyjaśnienia dotyczącego tego, czym charakteryzują się eksperyment, obserwacja, skale ocen, testy osiągnięć szkolnych, analiza dokumentów, metoda dialogowa i inne, jakie techniki są im właściwe i jakie narzędzia pozwolą, w ramach zastosowanej metody, zgromadzić najpełniejsze informacje o interesującym nas wycinku rzeczywistości. Autor radzi (i przestrzega) wskazując czynniki wspierające stosowanie wybranej metody i techniki oraz to, co w niej zagraża rzetelnemu przebiegowi badań pedagogicznych.

Gdy byłam na studiach to w ramach przedmiotu "metodologia badań pedagogicznych" polecano nam dwóch autorów. Im większą mam praktykę, tym bardziej skłaniam się ku temu z autorów, który pisze prosto, zrozumiale, słowem - przyjaźnie czytelnikowi. Tak właśnie pisze Mieczysław Łobocki.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Konkurs na Blog Roku

Wczoraj ów konkurs wkroczył w kolejny etap. Za nami czas zgłaszania blogów, przed nami czas głosowania na te, co zgłoszone, a po południu 22 stycznia najpopularniejsze blogi oceniać będzie Kapituła Konkursu. Aby zagłosować na bloga, którego właśnie czytacie należy wysłać sms-a o treści E00071 (e, trzy zera, siedem, jeden) na nr 7144. Taki sms kosztuje 1,22 zł. Szczegóły konkursu: http://www.blogroku.pl/

Czytaj dalej »

Spacer po Sudetach, czyli kilka słów podsumowania.

Wyruszyłam ze Świeradowa Zdroju i z każdym krokiem oddalającym mnie od centrum i hałasu dobiegającego z okolicznych budów czułam się coraz lepiej. Cisza i pustka to zdecydowanie przestrzeń mi sprzyjająca. Oczy mi ciągnęło do błyszczących kamieni pod nogami, a całą sobą dostrajalam się do otaczającego mnie lasu. Im głębiej w Izery, tym więcej rowerzystów, ale urok Hali Izerskiej i obserwacja ludzi zajadających się popisowym daniem Chatki Górzystów nastrajały mnie bardzo pozytywnie. Gdy przy Stacji Turystycznej Orle okazało się, że będę spała w starym drewnianym domu, sama w wieloosobowym pokoju, uśmiechnęłam się szeroko. Obejrzałam wystawę, zjadłam niezbyt ciepłą acz smaczną zupę i zakończyłam długi dzień. Dzień kolejny okazał się być jeszcze dłuższy. W Jakuszycach o moje dobre nastawienie zadbała kawa w hotelowej restauracji i piękna droga przez las tuż za Jakuszycami. Karkonoski Park Narodowy rozpoczął się kaskada wodną, przy której można przycupnąć, by kupić bilet. Chwilę

Czytaj dalej »

Katarzyna Berenika Miszczuk. Tajemnica Dąbrówki

Katarzyna Berenika Miszczuk, bazując na swoich doświadczeniach z pisaniem o świecie pełnym słowiańskich bóstw, wkracza w literaturę dziecięcą. Wkroczyła właściwie książką "Tajemnica domu w Bielinach", bo ta, prezentowana przeze mnie powieść, opisująca rodzinę Lipowskich jest kontynuacją wspomnianej powyżej. I mamy otóż mamę z czwórką dzieci, która zamieszkuje wspólnie z ciotką zmagającą się z chorobą Alzhaimera w Bielinach. Wsi, o której nawet mieszkańców mówią z lekkim przekąsem - "bo wiadomo jak to u nas". Owo "u nas" oznacza bowiem tajemnicze zjawiska, niemniej tajemnicze postaci i świat nie do końca taki jaki znany jest nam powszechnie. Jest on dzielony z domownikami, biedami, błędnymi ognikami i innymi stworzeniami, o których - z dużym zapałem - czyta w Bestiariuszu ośmioletnia Tosia. Jej mama wpadła na straszny, zdaniem dziewczynki pomysł. Szuka niani, która zajmie się nią (prawie dorosłą nią!) i maleńką Dąbrówką. Tosia robi wszystko, by odstraszyć k

Czytaj dalej »

Prowincjonalna nauczycielka

Szukaj na tym blogu